152. Matthew Rowley

Dzieje się w sportach zimowych - wczoraj Krystyna Guzik po raz kolejny wywalczyła miejsce na podium w biathlonowym Pucharze Świata, tym razem po bezbłędnym strzelaniu Polka zajęła trzecie miejsce w sprincie w Presque Isle, zaś dzisiaj, w biegu pościgowym uplasowała się oczko niżej. Dzisiaj również rywalizowali skoczkowie - w odrabianym konkursie za odwołane zawody w Oslo, o dość nietypowej porze, jak na zawody rozgrywane w Europie, triumfował Słoweniec, ale o dziwo nie Peter Prevc, lecz Robert Kranjec. Jego triumf nie jest zaskoczeniem, wszak uchodzi on za wybitnej klasy lotnika, i nawet jeśli na mniejszych obiektach prezentuje przeciętną dyspozycję, to na mamucie zawsze jest w wyśmienitej formie. Cieszy powrót Piotra Żyły do zawodów PŚ, cieszy awans Kamila Stocha z 27. lokaty po I serii na 14. pozycję w końcowym rozrachunku.

Tymczasem w kwestii autografów - zwykłem posty umieszczać rano, najdalej wczesnym przedpołudniem, jednak natłok innych obowiązków oraz wieczorny konkurs w Vikersund sprawiły, że ten post dodaję grubo po 22 godzinie. W nim - autograf Matthew Rowleya, kanadyjskiego skoczka narciarskiego, który już postanowił na dobre rozstać się ze skakaniem na nartach - decyzję tę podjął we wrześniu ubiegłego roku. Z jednej strony, to bardzo młody zawodnik - w czerwcu tego roku skończy ledwie 23 lata i przy dalszych treningach jego kariera mogłaby nabrać rozpędu. Z drugiej - jego poczynania w Pucharze Świata były mizerniutkie - przez swoje dwa pierwsze sezony nie zdołał przebrnąć przez żadne kwalifikacje (mowa tu o sezonach 2012/2013 i 2013/2014). Sztuka ta udała mu się w sezonie 2014/2015. O wiele częściej startował również w kwalifikacjach - 15 razy. Tylko dwa razy udało mu się przedostać do konkursu głównego - raz był 31., drugi raz 48. Domniemuję również, że problemy związane z finansowaniem wyjazdów kanadyjskich zawodników na zawody najwyższej rangi również miały niebagatelny wpływ na decyzję Rowleya. Podpis się tak przedstawia: