26 września 2020

10d. Richard Freitag

Tym razem kolejne zdobycze z listopada ubiegłego roku z Wisły - podpisy Niemca Richarda Freitaga. Jego sezon życia to 2017/2018 - 2. miejsce w klasyfikacji generalnej i 1070 zdobytych punktów. Wszyscy zapewne pamiętają jego koszmarny upadek w Innsbrucku na początku 2018 roku, co przekreśliło jego szansę na zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni. Kolejny sezon 2018/2019 był gorszy, jednak jeszcze nie dramatycznie zły - 21. lokata i 331 punktów oraz złoty medal MŚ w Seefeld i Innsbrucku w zawodach drużynowych. Sezon 2019/2020 to poważny kryzys formy Niemca - zapunktował tylko w pierwszych czterech konkursach, potem ta sztuka mu się nie udawała. Uzbierał 37 punktów, co pozwoliło mu zająć 44. lokatę na koniec sezonu. 

LICZNIK AUTOGRAFÓW ZDOBYTYCH W WIŚLE (zima): 15/46


23 września 2020

9d. Adam Małysz

Dziś na blogu - autografy od zawodnika, którego nikomu nie trzeba przedstawiać. Można śmiało stwierdzić, że gdyby nie eksplozja formy Adama Małysza w sezonie 2000/2001, prawdopodobnie nie zainteresowałbym się skokami, nie zacząłbym zbierać autografów, a Wy nie czytalibyście teraz tego posta. Obecnie Orzeł z Wisły często występuje w telewizji w charakterze eksperta, również w dalszym ciągu piastuje funkcję dyrektora-koordynatora kadry narodowej w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej.




No i w sumie tu mógłbym zakończyć - opisałem od kogo są podpisy, autografy również są widoczne. Jednak, post wydaje się skandalicznie krótki, poza tym taka postać jak Adam Małysz zasługuje na nieco więcej uwagi, zwłaszcza na tym blogu. Opiszę historię zdobycia pierwszego autografu, która wydaje mi się ciekawa i warta podzielenia się z Wami.

Przenieśmy się do 18 lutego 2020 roku - niby niedawno, jednak to była zupełnie inna rzeczywistość - pierwsze zachorowanie na COVID-19 w Polsce wykryto za 15 dni. W to wtorkowe popołudnie, w ramach akcji promocyjnej marki Milka, Adam Małysz odwiedził hipermarket Tesco w Krakowie, przy ulicy Kapelanka. Odbywał się konkurs skoków (niestety, nie pamiętam nazwy tej gry, ale na pewno to nie był kultowy DSJ), zaraz po przyjeździe sam gość specjalny wziął udział. Następnie odbył się krótki wywiad, w którym Małysz opowiedział o kulisach swojej kariery, ciekawych wydarzeniach zarówno ze skoczni, jak i tras rajdowych. Potem nastąpił czas dla zgromadzonych widzów - mikrofon należał od nich. Udało mi się zadać pytanie, które dotyczyło niesamowitego wzrostu formy Orła z Wisły na przełomie lat 2000 i 2001. Początek tego sezonu był bardzo dziwny - do Turnieju Czterech Skoczni odbyły się tylko zawody w Kuopio na przestrzeni 2 weekendów - 3 konkursy indywidualne i 1 drużynowe. Wszystkie inne zostały odwołane z powodu wysokich temperatur i braku śniegu. Zawodnicy mieli więc dużo czasu na indywidualne treningi. Wówczas sztab szkoleniowy odkrył nieprzeciętny wzrost formy Małysza. Prócz tego, tajemnicą sukcesu była wiara w siebie oraz ciężka praca. Nie powiem, możliwość chwili rozmowy z idolem z dzieciństwa (teraz w sumie też) na bardzo długo pozostanie w mojej pamięci. Po pytaniach od zgromadzonych uczestników, nastąpił czas na wspólne zdjęcia i autografy. Właśnie stąd mam pierwszy autograf. Kolejne dwa zdobyłem pisząc na adres Galerii Trofeów w Wiśle. Poniżej, kilka zdjęć ze wspomnianego wydarzenia.







19 września 2020

1e. Piotr Żyła

Autografu nr 400 póki co nie będzie, mam do pokazania wiele innych duplikatów, które przez ten czas się uzbierały. Może siódma rocznica powstania bloga będzie dobrą okazją do tego? Pozostało jeszcze niespełna 3 miesiące do 6 grudnia, zatem już całkiem niedługo.

Na razie, przedstawiam kolejne podpisy Piotra Żyły - numer jeden na moim blogu. To właśnie jego podpisy zostały opublikowane jako pierwsze, kilka dni po starcie strony. Niedawno dostałem kolejne jego autografy na zdjęciach, na których nie udało mi się zdobyć jego podpisów osobiście w Wiśle. Dwa ostatnie sezony ustronianina to pasmo wielu sukcesów i życiowych osiągnięć. Sezon 2018/2019 to 4. miejsce w klasyfikacji generalnej z wynikiem 1131 punktów. Zajął również 2. miejsce w Willingen Five oraz 3. miejsce w klasyfikacji lotów narciarskich. Przez cały sezon prezentował równą i bardzo wysoką dyspozycję, co potwierdzały liczne podia w pucharowych zawodach. Ostatnia odsłona PŚ - 2019/2020 - to również świetne skoki Żyły. Choć zdobył mniej punktów (617) i zajął niższą lokatę (jedenastą), to wygrał jedne zawody, po blisko siedmioletniej przerwie - było to na skoczni Kulm w Austrii, po raz pierwszy samodzielnie. Wystąpił również w tegorocznej odsłonie Letniego Grand Prix - dwukrotnie był trzeci i takie też miejsce zajął na koniec całego cyklu.

 



 

15 września 2020

399. Jens Lurås Oftebro

Nie rozstajemy się z dwubojem zimowym, a także z nazwiskiem Oftebro - dziś na stronie podpis Jensa Luråsa, młodszego brata Einara Luråsa. Urodzony w 2000 roku zawodnik ma zdecydowanie więcej sukcesów niż jego brat, także w zawodach rangi seniorskiej. Jest czterokrotnym medalistą Mistrzostw Świata Juniorów: dwukrotnie w zawodach drużynowych (srebro i brąz) oraz dwukrotnie indywidualnie: złoto z Oberwiesenthal 2020 (skocznia normalna i bieg na 10 km) oraz brąz z Lahti 2019 (skocznia normalna i bieg na 5 km). Sezon 2019/2020 to prawdziwa eksplozja formy Norwega: po dwóch przeciętnych sezonach, w ostatniej odsłonie PŚ zajął 4. miejsce, zdobywając pierwsze podia w karierze: był 2 razy drugi i 3 razy trzeci. Zajął też 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych skoczków sezonu.


9 września 2020

398. Einar Lurås Oftebro

Oto autograf Einara Luråsa Oftebro, kombinatora norweskiego z kraju, od którego wywodzi się nazwa dyscypliny. W Pucharze Świata zadebiutował 4 marca 2018 w Lahti, zajmując 40. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył na początku sezonie 2018/2019, kiedy 24 listopada 2018 roku w Kuusamo był dwunasty w Gundersenie. Jako junior, wywalczył dwa medale MŚ Juniorów w 2018 roku w Kanderstegu: srebro na normalnym obiekcie i w biegu na 10 km oraz brąz w zawodach drużynowych: 4 skoki na normalnej skoczni i bieg każdego zawodnika po 5 km. Starszy z braci Oftebro nie startował w MŚ Seniorów oraz na Igrzyskach Olimpijskich. Ostatni sezon to 22. miejsce i 165 punktów w klasyfikacji generalnej. Autograf z wymiany. 




5 września 2020

397. Marc Digruber

Dziś na blogu autografy Marca Digrubera, narciarza alpejskiego z Austrii. Specjalizuje się w konkurencjach technicznych, takich jak slalom i slalom gigant. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 2010/2011. Jego najlepszy sezon to 2015/2016 - zdobył 179 punktów w klasyfikacji generalnej, zajmując przy tym 16. miejsce w klasyfikacji slalomu i 55. w generalce. Ostatni sezon to 43 oczka, 38. lokata w klasyfikacji slalomu i 106. miejsce w klasyfikacji ogólnej. Nie brał udziału w Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich, nie stał również na podium zawodów PŚ. Najbliżej tego wyczynu był w sezonie 2015/2016 w Val d'Isère, gdzie zajął 4. miejsce. Jeden autograf jest z wymiany, drugi - od Austriackiego Związku Narciarskiego.




1 września 2020

396. Michael Greis

Tym razem dawno niewidziany biathlon - a autograf od świetnego specjalisty w tej dziedzinie. Michael Greis z Niemiec osiągnął bardzo wiele w tej dyscyplinie. Kibicom z Polski w głównej mierze jest znany jako rywal Tomasza Sikory, gdy obaj panowie rywalizowali na trasach i strzelnicach. Do historii przeszedł bieg masowy, który odbył się 25 lutego 2006 w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Turynie. Szanse na złoto mieli długo prowadzący Ole Einar Bjørndalen, a także Sikora i Greis. Komentarz panów Tomasza Jarońskiego i Krzysztofa Wyrzykowskiego z Eurosportu również został zapamiętany na długie lata - to właśnie wtedy pojawiło się "rach, ciach, ciach!", a także "skuś baba na dziada, wszyscy wołają!". Niestety, Greis nie skusił, na ostatnim strzelaniu był bezbłędny i wyprzedził Polaka w drodze do mety. Wspomniane złoto to niejedyne osiągnięcie Niemca na tych Igrzyskach - wygrał również bieg indywidualny oraz wespół z kolegami sztafetę. Na Mistrzostwach Świata aż 12 razy zdobył medale - 3 razy złoto, 3 razy srebro i 6 razy brąz. Wygrał również Kryształową Kulę za sezon 2006/2007 oraz 4 Małe Kryształowe Kule: jedną za sprint i trzy za bieg indywidualny. W zawodach PŚ 34 razy stał na podium zawodów: 11 razy wygrał, 12 razy był drugi i 11 razy trzeci. Na początku grudnia 2012 roku ogłosił zakończenie sportowej kariery, natomiast w maju 2019 objął posadę głównego trenera reprezentacji Polski kobiet w biathlonie. Autograf z wymiany.